
سریانی آن کلیلا ملکا ، فارسی آن را شاه بسه ، یا شاه افسر و ناخنک گویند .
گلهای اکلیل الملک دارای خواص تشنّج ، مرحم سینه ، قبض کننده و ضد عفونی کننده است . بوی ادرار را از بین برده ، ترشحات آن را زیاد می کند ، مجاری ادرار را ضد عفونی می نماید و در اسهال خونی ، ورم روده و روماتیسم نیز مصرف می شود . این گیاه چون مسکن و خواب آور است آن را در تحریکات عصبی ،انواع نورالژی ، سرفه های عصبی و گاز روده ها استعمال می کنند و نیز برای معالجۀ نزلۀ برونشها و ورم عقب حلق مصرف می کنند . برای معالجۀ ورم ملتحمۀ چشم خوب است . سی تا چهل گرم آن را در یک لیترآب باید جوشاند و مصرف کرد .
اکلیل کوهی نیز مقوی ، محرک ، مصلح معده و قاعده آور است .در امراض رعشه ، ضعف عصبی ، حزن و اندوه ، خستگی جسمی و روحی ، میگرن ، ورم کلیه ، یرقان ابیض ، خنازیر ، ضعف و طپش قلب مفید است .
دم کردۀ برگ و گل اکلیل کوهی برای آسم و نفخ معده ، سیاه سرفه ، ترشحات کیسۀ صفرا ، نارسایی کبد ، امراض جلدی و مخلوط آن به روغن زیتون برای گرفتگی عضلات و کمپرس آن برای درد مفاصل خوب است .
در جنوب الجزیره گرد اکلیل کوهی را جهت ضد عفونی برختنه اطفال می ریزند و این گیاه از فساد گوشت هم مانع می شود .

نظرات شما عزیزان: